داستان های واقعی Secrets
داستان های واقعی Secrets
Blog Article
طرح یکی از تابوت‌های ایمن که در سده‌های هجدهم و نوزدهم در اروپا به‌شدت رواج داشتند
ریچارد رامیرز، قاتل سریالی، که با نام دیگر «استاکر شب» شناخته می‌شود، در دهه ۱۹۸۰ از این هتل به‌عنوان خانه موقت خود استفاده کرد.
بعضی بزرگ زاده میشوند، برخی بزرگی را بدست می آورند، و بعضی بزرگی را بدون این‌که بخواهند با خود دارند ..
Rastannameh
زوج داستان ما هیچ مشکلی با سابقه‌ی خون‌بار و شرارت‌بار این خانه ندارند و به آن نقل مکان می‌کنند. اما ظاهرا ارواح خبیث و شرور با آنها مشکلاتی حل نشدنی دارند که باعث میشوند این زوج ۱۸ روز در این خانه‌ی نفرین‌شده دوام بیاورند!
قاتلان ماه گل یک کتاب جنایی واقعی اما غیر داستانی است که در سال ۲۰۱۸ به عنوان بهترین کتاب جنایی واقعی برنده‌ی جایزه‌ی ادگار آلن پو و در همین سال جایزه‌ی بهترین اثر انتقادی و غیرداستانی را برای نویسنده‌اش به ارمغان آورد.
بازدیدکنندگان گزارش داده‌اند که پیتوک‌ها و نگهبان سابق آنها را دیده‌اند.
من هم كه در آن زمان دختری بی‌تجربه بودم، مجید اولین مردی بود که به طور جدی پا به زندگی من گذاشته بود و تا قبل از او پيش نيامده بود كه با پسری به‌طور جدی صحبت کنم و خیلی درکی از ازدواج نداشتم. فقط همین را می‌فهمیدم که می‌توانم به مجید به عنوان مرد زندگی نگاه کنم و او تکیه‌گاه خوبی برایم خواهد بود. آن زمان دانشجو بودم و وقتی یک‌سال بعد از ازدواج درسم تمام شد دیگر به دنبال ادامه تحصیل نرفتم.
ظاهراً بچه‌های پرون با برخی از این ارواح بازی می‌کردند و کارهای عادی روزمره را انجام می‌دادند. روح تایر چندان مهربان نبود. او عمداً اثاثیه را جابه‌جا می‌کرد تا مستاجران جدید را بترساند، گاهی اوقات کاملاً ظاهر می‌شد و همانطور که در فیلم نشان داده می‌شود، بیش از همه مادر خانواده را تسخیر می‌کرد.
هنوز برای شش ماه غذا و آب در کشتی وجود داشت. محموله دست نخورده بود و وسایل خدمه به طرز مرتبی کنار گذاشته شده بودند.
متأسفانه، هیچکدام نتوانستند مدت زیادی از این عمارت لذت ببرند. خانم پیتوک در سال ۱۹۱۸ و همسرش یک سال بعد از او، درگذشتند. نوه آنها، پیتر گانتنبین، در سال ۱۹۵۸ تلاش کرد خانه را بفروشد، اما به دلیل خسارتی که طوفان ایجاد کرده بود، نتوانست.
وقتی وارد اتاق خواب مولی شد، تقریبا چشماش سیاهی رفت… توی اتاق، بدن مولی انگار که توی حوضچه خون افتاده بود.
یکی از خدمتکاران بـه اعتراض گفت: اما او یک تاجر ورشکسته است و نمی توان بـه مشورتش اعتماد کرد.
این اثر یک کتاب کارآگاهی، دقیق و استادانه است که دیوید گرن، روزنامه‌نگار آمریکایی و نویسنده‌ی مجله‌ی نیویورکر، در آن وقایع تاریخی به قتل رساندن دست‌جمعی سرخ‌پوستان آمریکایی را به شکلی شگفت‌آور مستند کرده است.
در نهایت، این پروژه ۳۸ سال طول می‌کشید تا کامل شود. این خانه ۱۶۰ اتاقه، دارای ۲۰۰۰ در، ۱۰۰۰۰ پنجره، ۴۷ راه‌پله، ۴۷ شومینه، ۱۳ حمام و شش آشپزخانه بود.